Нашата внатрешна усмереност – нашата способност да видиме и разбереме – мора да се развие за да Го видиме Господа Каков што е. Фарисеите, садукеите и книжниците постојано гледале што Исус правел, но секогаш заклучувале дека Тој е престапник. Од друга страна, чистите по срце ги гледале истите нешта, и заклучиле дека Исус е Син Божји...

 "Ме  прашувате за  беззаконијата  на  децата  и младината, а каде нестанаа старците? Или мислите дека сите стари лица водат  ист живот како старците од селото Петру Вода? Што тука да се раскажува! Ми раскажуваше еден верник од Дорна, мој врсник, дека речиси сите негови соседи, веќе  стари луѓе, деноноќно со отворени усти  седат пред телевизорот, па дури и јадат и пијат, паѓаат во искушение поради она што  го видоа,

Ни една (вистинска) љубов нема да отиде  залудно. Нема промашувања во  љубовта. Ако енергијата искреное  испратена  од нашето битие, а и  ако не е примена од страна на оној  на кого  му е  пратена, ќе ја прими  Бог и ќе награди и  повеќе отколку што мислиме.

Од друга страна, православното богословие, почнувајќи од Библијата, вели нешто друго. Имено, христијаните не се крштеваат затоа што Христос бил крстен, туку затоа што Христос умрел и воскреснал од мртвите. Постои разлика меѓу Јовановото крштение на Христа, кое било еден очистителен ритуал кој можел да биде повторен неколку пати, и за кое Јован јасно им рекол на неговите ученици: „Јас ве крстив со вода, а Он ќе ве крсти со Дух Свети”

На Блискиот Исток постојано расте бројката на обратени муслимани кон христијанство. Луѓето инсистираат на промена на верата на радикалниот исламски фундаментализам, којшто цути во регионот. Како што соопштува Christianpost и канадската радиодифузна компанија Voice Of the Martyrs, без оглед на заминувањето на христијанското население од Ирак и Сирија поради тероризмот, многу илјадници муслимани се обраќаат во христијанство.

Тoа e начeлoтo на Бoжјитe свeтитeли, сeга и нeкoгаш, oтсeкoгаш и вeчнo. Тoа e тeмeлнo и oпштeствeнo начeлo. На тoа начeлo мoжe да сe заснoва најсoвршeнoтo, најбoгoугoднoтo и најсрeќнoтo чoвeчкo oпштeствo. Тoа e спасoнoснo начeлo за сeкаква пoтeшкoтија сo кoја сoврeмeнитe луѓe сe бoрат бeз пoбeда и бeз надeж.

По потекло од Македонија. Воспитана во Александрија. Како богата и угледна девојка многумина ја бараа за брак, но таа сите ги одби и побегна од домот на нејзините родители во манастир. Поживеа осумдесет години, во најголемо воздржание, пост, бдеење и молитва. Нејзините поуки за монахињите се секогаш сметани за вистински духовни бисери, бидејќи Света Синклитикија високата духовна мудрост ја стекна не преку книги,

Еден човек по име Јован бил поразен од гревот и станал крадец. Уште повеќе, тој станал и предводник на една разбојничка дружина од сто крадци, но сепак длабокот ја почитувал Богородица. Секое утро и вечер го читал Канонот кон Пресвета Богородица. Сакајќи да го спаси поради неговата голема почит кон Богородица, милостивиот Бог испратил еден свет монах да биде запленет од дружината на разбојникот.

Она што му го јавувал ангелот, младиот пророк го пророкувал. Викал кон неблагодарниот Израил и кон беззаконите свештеници. Петстотини години пред Христа јасно го прорекол јавувањето на Свети Јован Крстител. Но главно тој е пророк на Страшниот Суд. Како млад се престави кај Бога и после него немаше веќе пророк во Израилот до Јован Крстител.

Во Црквата не треба да создаваме проблеми, ниту да ги преувеличуваме малите човечки престапи што се случуваат, за да не создадеме поголемо зло, па лукавиот да се радува. Оној што заради незначителен престап, многу се потресува и гневно и грубо се однесува, наводно за да поправи нешто, личи на лесноумен клисар, кој гледајќи како капе една свеќа грубо и со залет се стрчува за да ја исправи, а...

Тоа што некој таму не чул за социјалните активности на Црквата, не значи дека ги нема. Во овој повик не беше вклучена само социјалната мотивација, а со тоа и моралната – да им се помогне на тие што немаат, туку се алудираше и на поткренување на општествената одговорност во моменти кога сите ги трпиме последиците од загаденоста на воздухот. Па ако Црквата не нè мотивира и поучува на добродетелност – тогаш кој?

Луѓе кои во секојдневието со нивните „невоцрковени“ пријатели и колеги знаат да се насмеат, па дури и виц да кажат, во мигот кога ќе стапат во комуникација со останатите од „благочестивата клика“ – прифаќаат еден код на мислење и искажување кој во себе нема буквално ништо детско. Благочестивоста станува морализам со загубена смисла.

 Во историјата на Црквата Христова, како во Стариот завет, така и во Новиот, имаме многубројни праведници и Божји угодници кои биле многу богати. Да се потсетиме само на царот Давид, на царот Соломон, и најкласичен пример ни е праведниот Јов, кој бил многу богат, со имот, со синови и ќерки, но, по Божјо допуштање, сè изгубил. Кога барале од него, неговата жена и неговите роднини, „навреди Го Бога па умри" (Јов 2, 9), тој, со трпение,

Или, ако речеме: никој не ни побарал помош, Евангелието нѐ разобличува – Самиот Господ Исус Христос постојано ни ја бара. Најбитно за нас, т.н. христијани, е сознанието дека Господ се поистоветува само со страдалниците. Ако ние им помагаме – добро за нас; ако не – Тој нема ништо со нас. Ние, на почетокот, можеме да бидеме само слуги на оние со кои Тој се поистоветува. Така, на пример, да не се лажеме со некакво христијанство ако..

Ги гледаш движењата на неговите усни и изразот на неговите очи кои се менуваат, го слушаш неговиот глас, чувствуваш дека некој ти ги допира рамената, а не гледаш ниту раце ниту лице, дури не се гледаш ниту самиот себеси или неговите контури  –  туку само заслепувачка Светлина што се распространува насекаде околу вас и ја осветлува со својот сјај снежната покривка на ридот и снегулките што го посипуваа великиот Старец и мене…

А ќе спасуваме, доколку ние самите, првенствено преку послушанието, смирението и молитвата, се трудиме себеси да се спасиме. Тогаш, според поредокот на духовните закони, ќе направиме големо добро и за ближните. Да гледаме што посовесно да го исполнуваме монашкиот призив, монашкиот подвиг. Во спротивно, може да ни се случи нешто многу несакано и погубно.

Почитувани верници, браќа и сестри, хумани граѓани и наши читатали, во овие денови на радосно Божикно ликување, кога си спомнуваме за неискажливото Божјо милосрдие кон човечкиот род, ни се дава можност да покажаме и ние малку милосрдие кон нашите собраќа, членовите на благочетивото семејство Јанкоски од с. Ростуше. Имено, семејната куќа на Јорде и Јаглика Јанкоски и нивните деца...

 Тварта ја преобрази, вселената ја преуреди!Со збор од устата Своја ја порази земјата и беше над законите на природата, и водата му се покори, и демоните од Него затрепериа, и Сонцето и Месечината неможејќи да ја гледаат убавината Негова се помрачија, во денот на жалната радост.Сѐ, ама баш сѐ, Му се покори на Неговото величие.

На 14.01.2017 година, кога Црквата ги прославува Обрезанието на Господ Исус Христос и светиот Василиј Велики, Неговото блаженство Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан отслужи света Василиева Литургија во црквата „Свети пророк Илија“ во населба Аеродром. На Литургијата во презвитерско достоинство беше ракоположен ѓаконот Гаврил Најдовски, а во ѓаконски чин беше ракоположен дипломираниот теолог Мартин Ѓуревски.

Воочи празникот на свети Василиј Велики, најмалите од с. Водоча, кои ги посетуваат часовите по веронаука што со благослов на Митрополитот Струмички г. Наум ги одржува о. Григориј Јакимов, ги поздравуваа жителите на селото со радосниот поздрав: Христос се роди!, и рецитираа стихира од Вечерната служба на свети Василиј Велики.