Не бидете мрзливи, туку пристапувајте ѝ на чашата на Животот, Бесмртноста, Љубовта и Светоста со страв од Бога и вера. А кој не сака и не се грижи за тоа, тој не Го сака Исус Христос и нема да Го добие Светиот Дух, и, со самото тоа, нема да влезе во Небесното Царство.
                                                                                                             св. Кипријан Картагински

„Господ, преку евангелските заповеди, сите нас нѐ повикува на одреден начин на живот, а тоа е благодарењето. Што од тоа што Му го принесуваме на Бог не е Негово? Од Твоите дарови на Тебе Ти принесуваме за сите и за сѐ. Бог ни се дава целосно, преку Својата несоздадена енергија; ние, колку Му се принесуваме?

Достоевски велеше: Се ми е дозволено. Овој израз е потполно точен во неговата духовна смисла, но не и во стварноста во која живееме. Каде греши Достоевски, ако греши? Во своето дело не се повикува на Апостол Павел кој вели: Се ми е позволено, но не е се полезно, се ми е позволено, но ништо не сакам да завладее со мене (1 Кор. 6, 12).

 „ ...Таа ноќ (спроти Велики Петок) никако не спиев. Го прочитав само првото Евангелие и ислушав уште три и отидов во келијата. Мислев, дека ќе заспијам, но не можев. Од тоа чувствував замор. Но, не треба ли јас за ова да благодарам на Бога? Тој за нас трпел такви неподносливи страдања, маки и скрби, така што, во Гетсиманската градина, рекол: ,Смртно е нажалена Мојата душа' (Мт. 26, 38).

Да можевме да го  видиме срцето на другиот,

да  согледаме што чувствува и да знаеме

зошто го прави тоа што го прави,

ќе престане обвинувањето.

ПС. Повеќе љубов.“

А, ти? Дали си како морковот, навидум силна, но штом ќе наидеш на мали препреки и тешкотии, слабееш и губиш сила? Или си како јајцето, со меко срце, кое кога ќе наиде на проблеми, станува тврдо. Твојата лушпа (надворешниот изглед) не се менува, но се менува твојата внатрешност, така што твоето срце

Познавати себе је најтеже и најкорисније знање. Нема ничег лакшег него варати себе и сујетно мислити да си нешто а у ствари си ништа. Не покушавај да осуђујеш друге све док не почнеш себе да преиспитујеш; удесетостручи плач и уздисање свог срца због грехова својих, јер они могу бити десет пута гори него што мислиш.

„Се сеќавам јас, ама ти забораваш
дека веќе пливам по небесните заливи
и си имам работа со ѕвездите и ангелите
не со зборовите и луѓето.
Отсега ќе се разбираме природно, како риби.
Ќе се разбираме со мимики, на сон.
Оној сон кој не е ни мој, ни твој.

Сензибилитетот на писателката Вера Симовска во ликот на Рина е вистинско откровение. Тоа е глас на многу повредена личност, која била повредена уште во детството, без поткрепа и духовно водство во младоста, а која успеала од најтрагичните моменти кои можат да му се случат некому да испелете приказна која привлекува и вовлекува кон сострадание и

Naučnici su proverili dejstvo molitve “Oče naš” i krsnog znaka na patogene bakterije. Radi istraživanja su uzeti uzorci vode iz raznih basena- bunara, reka, jezera. Svi uzorci su sadržali zlatnu stafilokoku i još jednu uvek prisutnu vrstu bakterija. Ali pokazalo se da se posle pročitane molitve “Oče naš” i osenjivanja uzorka krsnim znakom, ta količina štetnih bakterija smanjivala za 7, 10, 100 i čak i više od 1000 puta!
Prema uslovu eksperimenta – radi isključenja uticaja mogućeg smućivanja – molitvu su čitali i verujući i

Да си помагаме меѓусебно за подобро да ги научиме лекциите, бидејќи сме си потребни еден на друг, сите зависиме еден од друг. Затоа треба да ги негуваме другарството и заедништвото. Треба да се молиме на Бога еден за друг. Треба да се молиме нашиот Бог, Исус Христос да ни даде љубов, да бидеме поблиску до Него,

Синоќа, во чест на преподобниот Старец Јосиф Исихаст, Митрополитот Струмички г. Наум во сослужение со Викарниот Епископ Стобиски г. Јаков отслужи сеноќно бдение со Божествена Литургија во манастирот „Покров на Пресвета Богородица и свети Леонтиј“, Водоча. На бдението верниот народ се поклони пред моштите на преподобниот Јосиф, а на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни.

Обидите да се создаде некаква универзална религија досега не се овенчани со успех но, носат многу деликатен карактер. Часкум дознаваме дека некаде се гради храм за најразлични религиозни култови, часкум, кога ќе отидеме во странство, ни нудат туристичка атракција-посета на бахаистичка градина. Но,

На поглаварите им сослужуваа Нивните Високопреосвештенства, митрополитите од Македонската Православна Црква ‒ Охридска Архиепископија: Повардарски г. Агатангел, Кумановско-осоговски г. Григориј и поранешен Кумановско-осоговски г. Јосиф, Митрополитот Доростолски г. Јаков од Бугарската Православна Црква и епископот Јегарски г. Нектариј од Српската Православна Црква , како и бројни

На 28.08.2023 год. празник на Успението на Пресвета Богородица, Неговото Високопреосвештенство митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф во сослужение на митрополитот Европски г. Пимен служеше Света Литургија во Лешочкиот манастир. На Светата Литургија верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.Во својата беседа митроплитот г. Јосиф меѓу другото нагласи: 

Словото Божјо го чува секој што својот живот го восогласува со истото. Постојат општо и посебно восогласување. Општо восогласување е кога од противприроден начин на живот (невроза, растројство на личноста и демоноопседнатост) преминуваме на првиот степен од природниот начин на живот – очистување на срцето од страстите; тоа значи да учествуваме во Светотаинскиот живот на Црквата (пред

На нас, луѓето, вродено ни е да славиме, да му оддаваме почит на сè што е значајно, на сè што е убаво и на сè што е добро за човекот. Ги славиме познатите личности во историјата: државници, воини, револуционери, им оддаваме почит на книжевниците, научниците, уметниците и на сите што се истакнале и направиле добро за својот и за другите народи и за сечовечкиот род.

Самиот Господ ни доаѓа на помош, Самиот ни покажува колку се слаби нашите вредности пред Неговата вечна светост и моќ. Тој оди кон нас, а наша задача е да се сретнеме со Него, да се смириме пред Него, да го земеме крстот со вера и љубов и да се плашиме пред се да не си заминеме „тажни“.

Таа никогаш не навредила, на сите им посакувала само добро, од никого не се гнасела, не го презирала ниту најболниот човек, никого не исмејувала.
Од Нејзината уста излегувале само благодатни зборови, а во делата се огледувале скромноста и девственоста.Нејзиниот надворешен изглед го покажувал Нејзиното внатрешно совршенство, изразувајќи незлобливост и милосрдие.