Kако је Асирац Серафим Бит-Хариби од титула у теквондоу и живота на ивици у којима је потрошио десет живота постао архимандрит, али и најлепши глас црквене музике.

 Премудроста говори високо на улицата, го крева гласот свој по плоштадите, проповедта во главните места на собирите, при влезовите на градските порти смело говори: „До кога, незналци, ќе го сакате незнаењето? До кога бујните ќе се насладуваат со бујноста? До кога глупавите ќе го мразат знаењето?

Подвигот на духовна проѕорливост е да ги видиш сите гревови на луѓето и да го осудуваш сето зло, а притоа да не осудиш никого... Само човек, озарен од Бог, е способен за таква љубов.
Да, возможно е да љубиш и да немаш доверба. 

Послушникот на еден старец живееше во една колиба, десет милји оддалечена од скитот. Еден ден посака да го извести старецот да дојде да си го земе лебот. Но потоа помисли:
– „За неколку леба ли да го терам братот да оди десет милји? Ќе му ги однесам јас“.
Си ја стави торбата на вратот и тргна.

Кога некој во нешто ќе згреши против тебе, на пример, кога те озборува или кога злонамерно ќе му ги пренесе на друг твоите зборови во искривен облик, кога те клевети...,
не лути се на него, туку побарај ги во него добрите страни,

Од дамнини стигнува до нас следнава приказна. Еден крал имал слуга кој секогаш му велел: „Царе, не паѓај со духот, бидејќи сѐ што прави Бог е совршено и без грешка!“. Еднаш кралот отишол на лов, но бил нападнат од диво животно. Слугата го спасил кралот, но животното успеало да му откине еден од прстите. Царот рекол: „Да беше Бог добар, овој ѕвер немаше да ме нападне и да ми го скине прстот.“

1. ЖИТИЕ / СВЕШТЕНОМАЧЕНИК ИЛАРИОН (ТРОИЦКИ)
2. ЖИТИЕ / ИДЕОЛОШКАТА порака на ТЕОФИЛАКТ ОХРИДСКИ ВО ЖИТИЈАТА на СВЕТИТЕЛИТЕ ОД МАКЕДОНИЈА 
3. СВЕТООТЕЧКО БОГОСЛОВИЕ / оној КОЈ ГО ВОСКРЕСНА НЕГО ОД МРТВИТЕ, ЌЕ НЕ ВОСКРЕСНЕ И НАС

Сигурно зборот „мака“ звучи премногу сурово за многу наши современици. Особено ако тие го восприемаат Бог само од гледна точка на Неговата љубов кон нив. Таквите луѓе цврсто веруваат дека благодарение на оваа љубов, Бог ќе му прости на човекот апсолутно сè. Но, Божјото простување не е безусловно, бидејќи Бог им простува на оние што бараат прошка и ги љуби оние што Го љубат:

Јас сум грешник, не сум добар христијанин, но навистина верувам во Христос. Си ги имам своите гревови и правам многу грешки, но секој ден се трудам да се подобрам. Сепак, пред да осудиме некој свештеник, некоја заедница, каква што е цровната заедница, да, навистина таму некои луѓе што се чудни, склони на гнев,

Имаме три подготвителни седмици, но опфаќа четири неделни дена, определни врз евангелските четива како Недела на митарот и фарисејот, Недела на блудниот син, Недела месопусна и Недела сиропусна. Целта им е со химнографијата да ги подготват христијаните за претстојниот пост. Саботата пред Неделата месопусна е задушница, т.е. во неа се извршува општа заупокоена молитва за упокоените.

„Секој кој сака да ја пројави својата љубов кон упокоените и да им даде реална помош, најдобро може да го направи тоа преку молитвата за нив, и особено, преку давање записки за спомнување на Божествената Литургија. Ништо подобро и повеќе не можеме да направиме за нив. Тоа секогаш им е неопходно…“

„Скудниот леб на трпезата на чистиот уште повеќе му ја очистува неговата душа – на оној што јадел од секоја страст... од трпезата на оние што постат и престојуваат во бдение, од оние што се труделе за Господа, - земи го лекарството за својот живот и разбуди ја умртвеноста на твојата душа. Зашто, меѓу нив се наоѓа Возљубениот ...

Се што правиме за починатите, па и најмало добро, тие имаат полза од тоа, како што велат божествените отци, особено оние што не направиле многу додека биле меѓу живите. Ако во Светото писмо и има некои работи што служат како предупредување за мнозина (а тоа е неопходно), сепак во повеќето случаи Божјото човекољубие победува, бидејќи, ако ...

Во пресрет на Велигденската Задушница, кога си спомнуваме за сите наши упокоени, отци, мајки, браќа, сестри и чеда наши, ви предложуваме еден расказ, за силата на молитвите и милостињата во нивни спомен:Епископот Теодорит,  кој што живеел во V век,  разкажува како веднаш по неговата хиротонија за  епископ, дошол еден монах од многу далеку.

Тоа значи дека Црквата не ги одобрува дејствијата насочени кон уништување на човечкиот ембрион. Свети Василиј Велики напишал дека „не ни е дадено да истражуваме дали фетусот е формиран или сè уште е неоформен“. Тоа го вели во врска со теориите кои постоеле во негово време, според кои постои суштинска разлика помеѓу формираниот и неоформениот зародиш.

Нема сомнеж дека живееме во време на отпадништво, пророкувано за последните денови. Практично најголем дел од луѓето се атеисти, иако многумина од нив, теоретски, сè уште веруваат. Рамнодушноста и духот на овој свет преовладуваат насекаде.Која е причината на оваа состојба?