Голема е нашата радост што добивме можност да ја реиздадеме оваа прекрасна и неповторлива книга, која за поновата генерација можеби и да е непозната. Македонските верници и богослови ќе откријат во неа еден посебен и неповторлив свет кој од Бога е закрилен и благословен, а во кого живеат земни ангели и небесни луѓе.

Блажен си ти Маманте кој тргна по патот Господов,
ѕверовите природни ги скроти, а се засолна од луѓе ѕверолики,
природата се поврати во служба на човека,

Симеоне свети подвижниче,
подвиг пред Господа голем принесе,
надминувајќи ја човечката природа на столб се подигна.
Пастирот Христос преку тебе светилник на столбот постави,
да свети по сите краишта земни,
да се распространува светлината Христова,

Богородице Приснодево, заштитнице на луѓето,
ризата и појасот на твоето пречисто тело
си ги дарила на твојот град како моќна ограда,

Самиот тој, со својот начин на живот, е олицетворение на покајанието. И нормално, не би ни можел да биде повикан од Бог да проповеда покајание ако целата негова сила не ја доживеал совршено. Во денешното евангелско четиво ни се открива кои се главните човекови страсти и какви се нивните основни меѓусебни

Сeкoј грeв e нoж и oбичнo луѓeтo бидуваат пoгубeни сo oнoј грeв кoјштo гo правeлe сo жeлба. Taка се случило и со Салoмија, сквeрната ќeрка на Ирoдијада, кoја ја пoбарала и ја дoбила главата на Св. Јoван Крститeл на тас.
Живeeјќи вo Шпанија, вo градoт Лeрида, сo прoгoнeтиoт Ирoд и сo Ирoдијада,

Молитвата како река протекува низ умот човечки,
и ги согорува помислите на неговите богови,
метаниите те предадоа на Божјото милосрдие,
оче Христифоре преподобен,

Кога Исус се роди во Витлеем Јудејски, Ирод четворовласникот[1] го побара Младенецот за да го убие. Но ангел Господов му јави на Јосифа да Го земе Младенецот и Неговата Мајка, и да оди во Египет.[2] Јосиф така и направи. Кога тој отиде таму со Детето и со Мајка Му, бидејќи Исус не беше најден, Ирод нареди да бидат убиени децата во Витлеем.[3]

Споменот на праведникот е со пофалба,
а тебе ти е доволно и сведоштвото на Господа, Претечо,
оти навистина се покажа најпочитуван меѓу пророците,

О преподобен оче пустински, ти кој ангели и демони гледаше,
со едни беседеше, за други се молеше,
кон небесата повикуваше –
отвори ми ги Господи портите небесни.

 Не треба да се плашиме од надворешниот непријател, нашиот најопасен непријател е затворен во нас самите. Затоа и се води непрестајна борба во нас. Ако одржиме победа во оваа борба, сите надворешни борби ќе бидат лесни за нас. Тогаш Христовиот војник секогаш ќе биде спокоен и сѐ ќе му биде покорно.

Учителу на смиреномудрието, противнику на осудувањето,
лекару на страстите телесни и духовни,
сјајна ѕвездо на преподобните, надеж за сé во Христа положуваше,

Благословувајќи го бракот о Господи,
апостолот за Христа и Црквата ни прозбори,
мажот преку жената може да се спаси,
според тие зборови Адријане свети мачениче,
во познание Божјо беше приведен,

Најголемите научници, оние кои ги откриле најбитните работи за човештвото, како Исак Њутн, Никола Тесла, Бенџамин Френклин,Блез Паскал, Луј Пастер, Михајло Пупин, Никола Коперник и многу други, биле побожни луѓе, големи верници, и работејќи на своите откритија тие ја почувствувале благодатта и помошта Божја. Самите тие Му благодареле на Бога

Кога ти, драго мое дете, копнееш да бидеш од корист на својот брат, и одиш, и му го зборуваш она што го знаеш, кога гориш од желба да му помогнеш, тогаш тоа е љубов кон ближниот: да се љуби братот како самиот себе си.
Колку повеќе копнееш и иташ да им помогнеш на другите, толку повеќе и Бог

Благата вест ширејќи се по земјата,
се изли и од устата твоја дури и до Индија,
о Вартоломее апостоле Христов,
на крст стрмноглаво прикован,

Кадилница на апостолите Јован и Павле,
саду Христов миомирисен, Евтихие рамноапостолни,
ангел пред тебе патот го отвараше,
Духот во тебе Христа го сведочеше,

Како гранка накалемена на стеблото,
сок животен од Небесата прими,
коренот на учењето Христос Спасителот
во низата Свои столбови те постави,