Нем трепет, восхит... будење пред Неговото чудесно присуство во храмот на св.вмч. Димитриј, Скопје
Почнувајќи од утринските часови, па во текот на целиот ден, свештениците во храмот како и мноштвото граѓани беа сведоци на необјаснивото, за рацоиналниот човечки разум, заживување на фреските кои што небаре само што беа реставрирани, а сепак човечка рака ги нема допрено. Особено беа впечатливи чистите и јасни бои на ореолите на светиите, како и блескавите крилја на ангелите на фреските.Дури и многуте новински и ТВ екипи кои веднаш по првичната вест за самообновувањето на фреските беа во храмот.








Вие се занимавате со добротворна дејност. Господ нека ви помогне. Тоа е многу тешка и вознемирувачка работа, иако секогаш следена со длабока утеха. За некоја боја велат дека таа толку длабоко и цврсто влегува во материјалот кој се обојува, што останува засекогаш на него... Така и доброчинството ја обојува душата!..

Даровите кои отец Серафим ги стекнал со долготрајното и значајно подвижништво, со долгото пустинство и со строгото затвореништво, не се појавиле само преку поучување, наѕидување и раководење на ближните, преку упатување на патот на спасение, туку и во големата проникливост и помош кон сите, кои барајќи исцеление од разни телесни и душевни болести, му се обраќале со топла вера во Бога и со искрено смирение.
Јас отскогаш сум бил на мислење дека за умрените не треба дасе облекува црнина, туку празнична облека и дека не треба да се пеат тажни песни, туку да се служи благодарствен молебен.
Слава, и сега: Алилуја (Три пати). Господи помилуј (Три пати).



























