Ти прашуваш како треба да се молиш? Господ Исус Христос ни говори на сите нас: молете се како цариникот, угодувај Му на Господа како вдовица кон неправеден судија. Господ повторно нè учи: познај ја својата ништожност, својот неисплатлив долг, признај ја и почувствувај ја својата вина пред Господа, заборави ги сите свои добри дела (добри дела немаме како нешто свое, а ако нешто имаме, тогаш тоа се дела извалкани со разни нечисти примеси – суета, гордост, користољубие и сл.) и како должникот
Драган Михајловиќ: Треба да се замислиме над заповедта на апостолот за постојана молитва
Во постојаната молитва се содржи духовната логика на молитвата којашто, пред се, е поврзана со вкоренување на совршената искреност на нејзиното смирение, т.е., се содржи самата суштина на молитвата. Јас не можам а да не се молам постојано, зашто мене, имено, и ми е потребна постојана Божја помош.
И зошто јас треба да се гордеам ако постојано ја барам таа помош? Па, ние не се гордееме со своето физичко дишење, со неговата непрекинатост, ние умствено воопшто не го забележуваме нашето дишење, не го оценуваме – ние просто дишеме. Така и молитвата треба да стане незабележлива простота на постојаното дишење.