На 18-ти јули 1967 година во Охрид, на Третиот црковно-народен собор, Светиот синод на Македонската православна црква (МПЦ), донесе одлука за прогласување автокефалност на МПЦ како наследничка на обновената Охридска архиепископија.

Излезе од печат Петровденското издание на списанието „Православна Светлина“, периодиката на Повардарската епархија. И во овој број, обработени се многу нови душеполезни теми, во кои читателската публика ќе може ќе најде поука.

„Се надеваме дека и овој празничен број на ’Православна Светлина’ ќе биде радосна вест за сите верници в

Ова е трета книга во продолжение на претходните два тома за декември: од 1-ви до 10-ти и од 11-ти до 21-ви декември, со што се заокружува месецот со досега објавени над 160 синаксарски житија и тропари на светители, за потребите на Православната Црква и верниот народ.

Страшно им се лути на оние што не се согласуваат со неговото мислење и не ги исполнуваат неговите желби.
Вториот плод на горделивоста е: лутењето и мрморењето против се` и секого. Ова особено се забележува кога ќе бидат горделивите лишени од власт и кога ќе ја загубат честа што ја имале кај луѓето.

 Посебно, проблемот се состои во тоа што, ако стварноста е сосема поинаква од тоа што ние си мислиме, не се ни запрашуваме за негативните последици од погрешните заклучоци по нашиот духовен развој. Лекот го знаеме, а не го користиме. Тоа е восогласување на начинот на нашиот

Со какви пофални венци да ги овенчаме Петра и Павла? Разделени телесно, а соединети духовно, први меѓу проповедниците на Бога; едниот како началник на апостолите, а другиот како оној што се потруди повеќе од другите, зашто нив, навистина, достојно, со бесмртна слава ги овенчува Христос нашиот Бог, Кој има милост голема.

       При излагањeтo на христијанската вeра нeoпхoдeн e и примeр на излoжувачoт, а при разбирањeтo и усвoјувањeтo, oсвeн читањe, пoтрeбнo e и вeжбањe на читачoт. Кoга патријархoт Фoтиј ги прoчитал збoрoвитe на Маркo Пoдвижник за духoвниoт живoт,

удесата извршени од Твоите
свети маченици, Христе Боже,
за нас се покажаа карпа несоборлива.
По нивните молитви,
намерите на противниците разруши ги,

Отец Софрониј стана ученик на монахот Силуан Атонски ,

бил со него неразделно од 1930 до 1938 година - сè до смртта на монахот - и ја напишал книгата „Старец Силуан“.

 Во трпението твое си ја стекнал
твојата награда, оче преподобен,
во молитвите си истрајувал,
бедните си ги закрепнувал,

И во нашите животи се случува во некој момент јасно да го слушнеме гласот Божји кој не вика по име и тогаш исполнети со восхит сме спремни на било каков подвиг, но сепак по Својата промисла она не одлучува веднаш да не повика при првиот восхит, но не остава за да види колку таа возвишена љубов што ја чуствуваме во дадениот момент ќе трае.

  Погледенете го само нервниот систем; симпатички и парасимпатички, едниот ја успорува, а другиот ја забрзува работата на срцето. Така тоа Бог го устроил поради рамнотежа.
Потоа, погледнете го ендокриниот систем, тој е многу важен, можам само да кажам дека душата делува преку ендокриниот систем.

07 јули 2024
"Раѓање на св. Јован Крстител"

На 7ми јули .2024 година, во  храмот на св.Димитриј во Скопје, кога црквата го празнува споменот на раѓањето на светиот пророк и претеча Јован Крстител – Иванден, старешината на храмот  отец Александар Несторовски отслужи Боженствена Литургија . Верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

Христе Господи,
секаде каде што благодат врз благодат се додава,
се надминува човековата природа.
Малку се ѕвездите чија светлина ги пробива облаците,
малку се бестрасните, о преподобен оче Давиде,

Во околината на Антиохија имаше една огромна и страшна змија, која незнабожните Елини ја почитуваа како едно од своите погани Божества. И секоја година и пренесуваа по една жртва. Една чедна девојка, посебно чувана за таа пригода и ја давале на змијата да ја изеде, додека целиот народ го гледал тоа.

Светлино тивка на светата Христова слава,
девственичке од хорот на Пресвета Богородица,
цвету небесен подарен на Христијаните,
Февронио света маченичке,
моли се ти која ни покажа,

- Секој од вас нека земе по една птица, нека ја однесе некаде каде што никој не гледа, нека ја убие, а потоа повторно нека ја донесе.
И сите ученици отидоа, ги убија птиците и ги донесоа мртви. Сите, освен омилениот ученик. Тој ја донесе птицата жива.
- Зошто не ја уби? – го запрашаа.

Каков плод требало да даде „смоквата“? Столбот на Стариот Завет била подготовката на луѓето за средбата со Месијата, Кој требало да го избави Израилот од гревот. Меѓутоа, во времето на проповедањето на Исус, тоа избавување често се сфаќало мошне упростено. ..

Срамно е и грев е кога човек што нема вистинска љубов и вистинско покајание упорно тврди дека православните ќе се спасат, а другите ќе бидат осудени. Не можеме да кажуваме и да заклучуваме такви работи (дали некој ќе биде спасен или осуден), не само за здрав човек, туку и за оној што е болен и умира.