Во едно писание на о. Јустин Келијски, со наслов „Со сите светии“, преподобниот вели дека житијата на светителите не се ништо друго, туку „продолжение на Делата на светите апостоли“. Како што во Делата апостолски се опишани делата Христови кои апостолите ги извршише преку Христа, Кој пребивал во нив и делувал преку нив, исто така и светителите го сведочат истото Евангелие, го живеат истиот живот, ја пројавуваат истата праведност,

 Наоѓајќи се на ден пред големиот празник Педесетница, правиме спомен на починатите во верата отци наши, браќа и сестри. Светата православна Црква, движена од науката на Христовата љубов, постојано нѐ поттикнува да се молиме на Господа за душите на покојниците, знаејќи дека смртта е само една врата, преку која човечката душа преминува од животот овде на земјата, во животот на идниот век.  Богомудрите и

Често размислувајте за смртта и за се што ја следи и што ќе дојде по неа, па од се извлечете за себе поуки, потхранувајте ја својата срдечна придобивка на Божјата волја.
Притоа, со сите сили настојувајте во вообичаениот тек на вашите работи секогаш да правите дела според заповедите Божји

Да го почитуваме, верни, Константина со неговата мајка, оти и двајцата, кога ги слушнаа зборовите на Давида во кедрите, елите и кипарисите, ги препознаа трите краци на крстот, на кого се изврши спасителното страдање, и ги принуди непријателите Христови, кои живееја во Јудеа, да направат

Секој од нас кој сака да ја покаже својата љубов кон преминатите и да им пружи вистинска помош, најдобро тоа може да го направи преку молитва за нив, особено преку нивно спомнување на Литургија, кога се одвојуваат честици за живите и за мртвите и се ставаат во Крвта Господова со зборовите “Очисти ги Господи гревовите на овде споменатите со Твојата Пречиста Крв,

Воспитувајте ги да бидат културни и учтиви, да ги почитуваат другите. Учете ги да се соочат со фрустрациите и бесот и поврзувајте се со нив емотивно. Не е доцна за воспитување морално, етички и емоционални здрави генерации.

Стварноста на социјалните мрежи е црно-бела. Вистинскиот човек не постои, туку едниствено неговиот дигитален холограм редуциран до непрепознатливост. Првичен симптом на ваквата стварност е исклучувањето на возможноста за било каква сериозна и задлабочена дискусија.

«Жените, со кои јас се сретнувам, имаат сосема различни судбини и се наоѓаат во различни околности. Но, сите ги спојува едно, ним им е насушно потребна љубовта-емотивно раскажува Наталија. -Доволное просто да им се стави до знаење дека не се сами, за да се одречат од чедоморство... Ова се приказни на изгубени жени, како ги нарекувам јас, кои се нашле во услови на борба.»

За да се молиш треба да имаш основа која што е неопходно да ја негуваш. Како што го чуваме нашето тело, така ќе го чуваме и здравјето на душата. Неопходно е да бидеме радосни. Кога се навикнуваме да се молиме ни се дава радоста Христова, и уште повеќе. Ако ти кој се молиш тагуваш, ако се нажалуваш и онерасположуваш, нешто во тебе не оди добро.

Единствена животна вредност е семејството. Кога ќе пропадне семејството ќе пропадне се,
и свештенството и монаштвото, ќе пропадне светот.
Бескрајни се маките и тешкотиите на светот. Едно сеопшто распаѓање на цели семејства. Повеќето од домовите се полни со несреќа,

Сега кога вашите деца се сеуште мали, должни сте да им помогнете да разберат што е добро. Тоа и е најдлабоката смисла на животот.
Старец Пајсиј Светогорец е еден од најзначајните и најважните светогорски старци од 20-от век, православен христијански монах кој во изминатите децении стана еден од најсветите личности во Грција.

✥✥✥ 01 Јуни (Четврток) Светиот свештеномаченик Патрикиј, епископ Бруски, со тројцата презвитери: Акакиј, Меандар и Полиен.
Света Божествена Литургија од 08:00 часот ✥✥✥
✥✥✥ 03 Јуни (Сабота)
Светиот цар Константин и Светата царица Елена ( Задушница)

Верниците и оние кои не веруваат доаѓаат во храмот, палат свеќи, се молат, плачат, но кога ќе им пријде свештено лице и ќе ги покани да присуствуваат на богослужбата за да се ‘’потопат’’ во таа нова за нив мистична реалност, тие изрично одбиваат или поради некоја причина ја отфрлаат оваа понуда. Ова не само што е тажно, туку е и за осуда, бидејќи имено

Благодарност до отец Гаврил кој одлучи циклусот „Фотографски записи на еден монах“ да го отстапи на нашата Фондација, а средствата собрани од продажбата на фотографиите да бидат наменети за помош на Детското одделение при Општата болница во Струмица.

Молитвата ги заменува сите разоноди, сите потреби – сѐ она без кое обичниот човек не би можел да живее. Почиста, побезгрешна и посвета работа од молитвата нема. Кратките одмори од молитвата (треба да) претставуваат богомислие, созерцание, испитување на Божјата волја и преиспитување на својата совест. Монахот за молитвата жртвува сѐ, а молитвата не ја жртвува за ништо.

Пахомие, велики оче преподобен,
за демоните капијо несоборлива,
моли се о ти преполн саду на благодатта,
за нас и сите оние за кои ти беше јавено, дека ќе ослабиме,
за монасите, за христијаните, и оние кои талкаат во безумие.

Затоа и се каеме, затоа и се исповедаме и бараме прошка, затоа што се надеваме.
Се надеваме на Неговата милост, која го постави разбојникот прв во Рајот, која ја направи блудницата преподобна подвижничка, која го направи гонителот на христијаните првоврховен апостол, која го направи митарот - евангелист, која го прави секој човек богочовек по благодат.

„Нека е благословено“, одговори монахот па појде и се насели во ќелијата што му ја покажа старецот. Таму остана пет години и строго се подвизуваше, без да изусти ни еден единствен збор. Преданоста негова и трпение не останаа скриени од другите браќа, кои му се восхитуваа и многу го почитуваа. Монахот продолжи да си се подвизува во ...

Ако Он не се жртвуваше на Крстот за нас и наше спасение, и ние не ќе можевме во Големиот Вход од Светата Литургија да се принесеме самите себе и целиот наш живот на светиот престол Божји преку Даровите што ги принесуваме на него.
Ако Он не воскреснеше и ние не ќе можевме да го откриеме Царството Небесно внатре во нас, во нашето духовно срце,

Епископот Јаков во интервјуто говори и за административното признавање на фактичката автокефалност на МПЦ-ОА, за однесувањето на Црквата во време на пандемијата, за пописните резултати за религиозната припадност, за случувањата во Украина и заземањето „исправна“ страна од страна на „верниците“ за исполнувањето на верата, обичаите и традицијата,