Што се случува со оние кои Страшниот суд ги затекнува во грев и пад? Тоа што Богочовекот Христос воопшто стапува во дијалог со нив, колку и да звучи тоа страшно („одете од Мене, проклети“), не е ништо друго освен давање на уште една можност за покајание. И наместо да признаат дека ја заслужиле казната и да побараат прошка и милост од Семилостивиот Христос и да

Радувај се, о Јоване свети,
кој Го позна Бога како пријател човечки,
Него следејќи Го, со маченички венец се закити,
сведочејќи дека е Еден Единствен Спасоносен
и Вистински Бог во Три Лица –

Во овој ден божествените отци озаконија да се прави помен на сите од века благочестиво упокоени луѓе, од следниве причини: прво, бидејќи има луѓе кои предвреме се упокоиле во туѓина, во мориња и непроодни гори, стрмнини и јами, во несреќи и од глад, пожари, ледови, бури и мразеви, и претрпеа и други видови смрт, како и други луѓе сиромашни и немоќни кои не биле придружени со потребните црковни молитви,

Сега кога си праведен преку животот во верата, ќе те одбие ли Он, ќе те напушти ли, ќе те избрка ли? Се разбира дека не. Во твојот сегашен живот Тој ќе те негува и ќе ти помага, и ќе ти обезбедува сè што ти треба, а ќе го тргне сè она што може да ти наштети. Со тоа што Тој ти ги дава сите овие нешта,...

Еднаш ми рече: „Ме рани љубовта. Засакав и бев ранет“. Не знам, се сеќаваш што ти одговорив? Не во свое име, туку врз основа на своето животно искуство и на она што сум го прочитал и видел: љубовта сама по себе никогаш не ранува. Љубовта е живот. Љубовта е светлина и дишење на нашето срце.

Тука доаѓаме лесно до заклучок дека со векови нашиот народ страдал од окупации, пропаганди, бил обесправен во секоја смисла и мечтаел и се борел за слобода која во најголема мера ја сфаќал политички како ослободување и создавање на своја независна држава, но и како духовна слобода, односно обновување на својата народна црковна катедра, Охридската архиепископија, како современа и автокефална Македонска православна црква. 

Ќе оздравиме, но не кога дополнително ќе ја прошириме колективната замаеност, туку кога ќе му се вратиме на разумот, на братската соборност во Градината на сите, кога ќе оздравиме од опсесивната потрага по изолираност и издвојување. Само тогаш убавината ќе ни дојде на гости! Надвор од главната сцена, а поблиску до сите тајни.

Напротив смири се и обраќајќи ги мисловните очи кон Господа речи:
„ Што друго може да се очекува од мене, Господи, толку немоќен и невоздржан“, и тука заблагодари Му се што делото останало само на тоа, исповедајќи:
„Ако не е Твојата безмерна благост, Господи, не би се запрел јас само на тоа, ами безусловно би паднал

         Навистина, како ќе можеш да ги издигнеш твоите раце кон Небесата? Како ќе го движиш својот јазик за да се помолиш? Како ќе бараш прошка?
Дури и ако сака Бог ДА ТИ ГИ ПРОСТИ ГРЕВОВИТЕ, ти не Му дозволуваш, бидејќи ТИ НЕ МУ ГИ ПРОСТУВАШ гревовите на својот брат...

Отстранувањето на помислите не е во ваша моќ, но да не се прифаќаат – е: отстрани ги со Исусовото име. Ако молитвата понекогаш е невнимателна, расеана, не треба да се паѓа со духот. За време на молитвата нашите усти се осветуваат со името на Господ Исус Христос. Постојано бидете со Исусовата молитва: „Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме грешниот“.

Псалтирот соединет со постот и смирението е најсилно оружје против ѓаволот.
Со ова светителите ги изгонуваа ѓаволите од светот и ги спуштаа ангелите на земјата.
Оти кој чита псалми ги подражава ангелите и пее заедно со нив.

Мојот ум ми вели дека дури и животните се подобри од мене, така што јас се смирувам себеси и им се покорувам. Многу рано, ова утро, бидејќи бев уморен од сеноќна молитва и истоштен поради мојата болест, легнав да се одморам. По кратко време, слушнав маче како мјаука надвор од мојата ќелија, .

 Овие празници нè потсетуваат на различни моменти од животот на Богородица, но не претставуваат празни спомени. Имено, тие нам ни откриваат каков е човечкиот живот во неговото совршенство, зашто Дева Марија за нас е – Мајка Божја и, оттаму, најдобар врвен и совршен плод на човечкиот род. Во неа ние го препознаваме она што Бог од човекот го сакал кога го создал.

Нема ни еден крај во нашата држава кој на толку мал простор има толку многу манастири и цркви колку ги има подпланинскиот предел на Скопска Црна Гора. Во своите 11 села има девет манастири и околу дваесет поголеми и помали цркви. Поради тоа тој предел во минатото населението – Црногорците, понекогаш го нарекувало и „Скопска Света Гора“

Ми напиша дека во последно време си под стрес и имаш панични напади и ме прашуваш дали преку молитвата можеш да најдеш мир и тишина, дали ќе исчезне сиот тој стрес што те исцрпува. Заради тоа и бараш нешто конкретно од молитвата, си поставуваш задача и цел. Дали е ова возможно? Нема да кажам дека не е возможно.

Како поетско дело, им се припишува на свети Јован Дамаскин (икосите) и свети Јосиф Химнограф (тропарите). Акатистот е составен од 12 кондаци и 12 икоси, наредени според редоследот на алфавитот (грчката азбука) после кои народот пее „радувај се невесто неневестна“ и „алилуја“.

Параболата за цариникот и фарисејот претставува длабоко проникнување во човековата душа, и за нас е многу важно да го задржиме нашето внимание врз ова кажување. Оваа парабола нема во предвид само двајца луѓе кои дошле во храмот Божји да се помолат туку ги има предвид сите луѓе кои застануваат пред Бога,

Со какви критериуми преземаме решенија и го правиме нашиот избор во однос на бракот? Бидејќи реалноста на животот секојдневно ни покажува крах на тие критериуми. Во животот не постојат магични претстави. Во животот постојат луѓето, нивните избори, нивните решенија и кога севкупноста од нив е негативна, тоа значи дека параметрите кои претходеле биле негативни.