БИДЕТЕ БУДНИ!

(Лк. 12, 32-40)

Живеејќи со искуството на евангелското неминливо ниње (сега), низ секојдневно исчитување на словото од спасоносните собитија и поуки, на повеќе места од Новиот Завет ги среќаваме зборовите што го поттикнуваат нашето духовно внимание: Бидете будни!!! Својата проповед, свештената педагогија од пустината, свети Јован Претеча ја започнува со истиот повик, со истиот глас кон покајание: Пригответе го патот на Господа, израмнете ги патеките Негови!
Спасителот и самиот постојано ги потсетува Своите ученици на неуморна бодрост во мисијата. Параболата со талантите Тој ја започнува со истата поента: Бидете будни, оти не го знаете ни денот, ни часот, кога ќе дојде Синот Човечки... Во параболата со петте мудри и петте неразумни девојки ја среќаваме истата поента. Понатаму, и во поуките во коишто го објавува карактерот на последните денови Тој вели: А за тој ден и час никој не знае, ни ангелите небесни, ниту Синот, а само Отецот. Внимавајте, бидете будни и молете се, оти не знаете кога ќе настане времето. Како човек, кој заминувајќи, ја остава куќата своја и им дава власт на слугите свои, секому своја работа, и на вратарот му заповеда да биде буден.
Бидете будни, зашто не знаете кога ќе дојде домаќинот на куќата, приквечер ли, или на полноќ, или петлите штом ќе пропеат, или наутро; па да не дојде ненадејно и да ве затече да спиете. А што ви зборувам вам, им го зборувам и на сите: Бидете будни!
Особено потресна е епизодата кога Господ се моли во Гетсиманија. Ги зема со себе тројцата ученици, Петар, Јаков и Јован и им вели: "Душата Ми е смртно нажалена; останете тука и бидете будни! И штом се оддалечи малку, падна на земја и се молеше, за да Го одмине оној час, ако е можно; и велеше: Ава, Оче! Сé е можно за Тебе, отклони ја од Мене оваа чаша; но не како Јас што сакам, туку како - Ти. Па дојде и ги затече да спијат, и му рече на Петра: Симоне, спиеш ли? Не можеш ли еден час да бидеш буден? Бидете будни и молете се за да не паднете во искушение: духот е бодар, но телото е слабо." Бидете будни, - на овие едноставни зборови се темели целиот духовен подвиг со којшто учествуваме во крстот на Спасителот. Во Христовата љубовна и крсна жртва за спасение на светот.
Во денот на Вознесението, Господ ни вети дека пак ќе дојде, во слава. И навистина, прифаќајќи ја со благочестива вера евангелската вистина секојдневно сме соочени со фактот на Неговото повторно доаѓање. Со безвременото време на Судот. Незалезниот ден во кој ќе се измери нашата будност. Има меѓу нас такви што го очекуваат второто доаѓање и му се радуваат. Има и такви што со страв ја прифаќаат неговата неминовност. Најголемиот дел од луѓето денес, сепак, ниту веруваат, ниту го очекуваат ова чудесно Доаѓање (Парусија) што ќе го најави исполнувањето на времето. Нашите браќа и сестри во првите векови од христијанството постојано се молеа: Господи дојди, - зошто навистина ништо не е поблажено за луѓето од тоа повторно да се сретнат со Господа. Со Господ Кој ќе дојде со своите свети ангели, во незалезна слава, и ќе се зацари над сето видливо и невидливо. Во последните редови од книгата Откровение е сочувано ова есхатолошко сведоштво: Да, ќе дојдам скоро! - вели Господ. Амин! Да, дојди, Господи Исусе! - одговараат верните.

Повеќе: