Денес, кога се роди Христос – Игумен Гаврил

Денес, кога се роди Христос, небото и земјата се соединија; денес Бог дојде на земјата, а човекот се искачи на небото; денес, невидливиот по природа, заради човекот станува видлив по тело. Затоа и ние, славејќи да му запееме: Слава на Бога во висинита, а на земјата мир, што го дарува Твоето пришествие, Спасителу наш, слава Ти.

Така пее црковната песна. Така пееме и воскликнуваме и ние на сознанието дека Бог заради нас се воплоти и роди како смирен човек за да го подигне паднатото човештво кое требаше да врви по патот на искачувањето кон подобието Божјо и Царството Небесно, а тој се излага по минливото и грешното та тргна надолу кон распадливото.

Сепак Божјата љубов е неизмерлива со ништо. Нема мерка со која можеме барем приближно да ја споредиме таа Негова љубов, затоа и Тој не постапи според законот на правдата туку според законот на Неговата љубовта и му даде повторна можност на човештвото да се подигне и се вознесе на небесата.

Со паѓањето во грев, човештвото се зароби од ропството на гревот, ѓаволот и смртта. Ова тројно ропство никој не можеше да го разреши освен единиот Бог. Затоа и Господ се воплоти да го ослободи човекот од тоа тешко ропство, за кое е најзаслужена нашата заедничка мајка Богородица која толку се освети во подвигот на стекнувањето на подобието Божјо што и се удостои да го прими Синот Божји во Нејзината пречиста утроба и да го роди. Преку неа Синот Божји стана син човечки. Преку неа дојде и спасението на светот.

Раѓањето Христово е настан кој се случил пред околу 2000 години но не случајно црковниот пејач пее: Денес, кога се роди Христос…затоа што во Црквата сè е вечно и живо. И денес Христос се раѓа во нашите срца ако ние ги отвориме за Него. Тој сака соработка. Тој ништо не прави на сила. Неговата љубов не ја нарушува нашата слобода. Затоа да се потрудиме да го отвориме нашето срце за да се роди Бог во него и да го осветли и стопли како некогаш темната и ладна витлеемска пештера.

Да внимаваме да не бидеме како неразумните Евреи кои не го познале Христос и никој не сакал да му ја отвори вратата (поточно на Неговата Мајка) и да го прими дома. Не го познале затоа што биле обземени од грижите за овој свет и страста на себељубие. Никој не го познал Спасителот, ветениот Месија затоа што тој се јавил, не како семоќен цар, туку  како смирен човек.

Преку смирението, покајанието, љубовта и севкупниот добродетелен живот и подвиг на очистувањето на срцето од страстите во Црквата ние можеме да го примиме Христос и нашето срце да го направиме витлеемска пештера. Кога ќе го примиме Христос во нашето очистено срце, тогаш Христос и ќе нè ослободи од гревот. Тогаш и светлината на Неговата благодат ќе се всели во нас и ѓаволот ќе биде истеран и победен. Тогаш ќе постанеме и носители и жители на вечното Царство Божјо и победници над смртта.

Христос се роди!

Навистина се роди!

 Today, when Christ is born – Abbot Gavril

Today, when Christ is born, heaven and earth are united; today God descends to earth, and man ascends to heaven; today, He Who is Invisible by nature for the sake of man becomes visible in a human body. Therefore, let us sing unto Him: Glory to God in heavens, and peace on earth, for giving us Your coming, Savior, glory to You.

 Thus sings the church song. In the same way we sing and rejoice to the notion that God for us incarnated and was born like a humble human: to raise the fallen mankind that was supposed to tread on the path of ascending towards the likeness of God and the Kingdom of Heaven, but was  deceived into the temporary and sinful and thus fell downwards to corruptible.

 But the love of God is immeasurable. There is no such a measure to compare, not even approximately, His love; therefore He did not act by the law of justice, but He acted by the Law of His love and gave to mankind the chance to raise again and ascend to heaven.

 By falling into sin, mankind was enslaved into sin, devil and death. Noone but God was able to solve  this triple slavery. That is why Lord was incarnated – to free man from that unbearable slavery, and the most deserved for freeing man from this slavery is our mutual mother Theotokos, who sanctified herself so much in the struggle of acquiring the likeness of God that was honored to accept the Son of God in Her most clean womb and give birth to Him. Through Her the Son of God became the Son of man. Through Her came salvation to the world.

 The Birth of Christ is an event that took place about 2000 years ago, but it is not accidentally that the church sings Today, when Christ is Born… because within the Church everything is eternal and alive. Today also Christ is born in our hearts if we open our hearts to Him. Christ wants us to cooperate. He does nothing in a forceful manner. His love never disturbs our freedom. Therefore let us strive to open our hearts so that God is born into them and lights them and warms them like He did once in the cold cave of Bethlehem.

 Let us be careful not to be like the irrational Jews who could not recognize Christ and noone wanted to open the door to Him, i.e. to His Mother, and accept Him in their homes. They could not recognize Him because they were absorbed in the worries of this world and the passion of selflove. Noone recognized the Savior, the promised Messiah, because he came not as all-powerful king, but as a humble man.

 Through humility, repentance, love and our overall life and struggle of cleansing our hearts from the passions in the Church we can accept Christ and make our hearts the cave of Bethlehem. When we accept Christ in our cleansed hearts, then Christ will free us from sin. Then also the light of His grace will come to dwell into us and the devil will be driven out and vanquished. Then will we become the bearers and residents of the eternal Kingdom of God and victors over death.

Christ is born!

Truly He is born!

 Извор. манастир на св. Прохор Пчински, Донибрук, Австралија