логоFacebook  Twitter  YouTube  eMail

Кожувчанка


rsz_crkva_vnatresnost

Барате да го изложам моето кредо. Иако кредото на секој христијанин и, се разбира, свештеник, веќе е изразено во Символот на верата. Вашето прашање е сосема во ред. Христијанството е неисцрпливо. Уште во апостолско време, среќаваме цел ред на видови христијанство, кои се дополнуваат еден со друг. И така, ако се изразиме накратко, за мене верата што ја исповедам, е христијанството како динамичка сила, која ги опфаќа сите аспекти на животот, отворена кон сè што Бог создал во природата и човекот. Јас не го восприемам него само како религија што постоела во текот на минатите дваесет векови, туку како Пат кон иднината.

    Фокусот на својата вера, тоа го има во Христа, преку Него измерува и вреднува сè (Откр 1,8).


    Тоа знае дека доаѓањето на Богочовекот на земјата не бил едностран божествен акт, туку и повик кон човекот да одговори на Божјата љубов (Откр 3,20).


    Тоа го препознава присуството и дејствието на Христа во Црквата, а исто така и во животот воопшто, дури и во неговите наједноставни, секојдневни пројави (види ги Господовите параболи, поконкретно Мат 6,28-29).


    Знае дека достоинството на личноста, вредноста на животот и творештвото се оправдуваат со фактот дека човекот е создание Божјо (Пс 8).


    Во верата не гледа теоретско убедување, туку доверба кон Бога (Рим 4,3).


    Не бара сетилни знаци (Мк 8,11-12), имајќи предвид дека созданието е чудо (Пс 18,2).


    Тоа го слуша Словото Божјо, кое е запечатено во Светото писмо, но се пази буквално да го толкува секој стих во Библијата, особено Стариот завет (Рим 7,6).


    Верува дека едниот и ист Бог се откривал во двата Завета, но се откривал постепено, во соодветност со нивото на човечкото сознание (Евр 1,1).


    Ја разликува границата што го одделува Преданието (духот на верата и учењето) од „преданијата“, меѓу кои има многу фолклорни и минливи слоеви на религиозен живот (Мк 7,8; Кол 2,8).


    Верува дека Црквата живее и возрастува преку силата Христова (Мт 16,18; 18,20).


    Верува дека Христос Се открива Себеси во Светите Тајни на Црквата, во нејзиното осветување на светот, во нејзиното учителство и во делата на служењето (1Кор 11,26; Мт 18,20, 19-20; Рим 6,11; Мт 18,18; Лк 10,16), но знае дека ниту една од овие страни на црковниот живот не е самодоволна, зашто Христос дојде и како Спасител, и како Исцелител, и како Наставник.


    Ги почитува обредните форми на побожноста, ниту за миг не заборавајќи дека тие се вторични во споредба со љубовта кон Бога и луѓето (Мт 23,23-24; Мк 12,28-31).


    Верува во значењето на ерархискиот и канонскиот принцип во Црквата, гледајќи во нив својство на структура на активен организам, кој има практичен призив на земјата (1Кор 11,27-30).


    Знае дека богослужбените и канонски устави се менувале во текот на вековите и во иднина не би можеле (и не смеат) да станат апсолутно неизменливи (Јн 3,8; 2Кор 3,6,17). Ова се однесува и на богословското толкување на вистините на верата, кое имало долга историја, фази на разоткривање и задлабочување (така Отците на Црквата и Соборите воведувале во употреба нови поими што ги нема во Писмото).


    Тоа не се плаши критички да гледа на минатото на Црквата, следејќи го примерот на учителите на Стариот завет и Светите Отци.


    Ги оценува сите нечовечни екцеси на христијанското минато (и сегашност): казните на еретиците и сл., како предавство на евангелскиот дух и фактичко отпадништво од Црквата (Лк 9,51-55).


    Знае дека противниците на Христа (беззакониот управител, властољубивиот архиереј, фанатичниот приврзаник на минатото) не припаѓаат само на евангелската епоха, туку се појавуваат во секое време, под разни облици (Мт 16,6).


    Се пази од авторитаризмот и патернализмот, кои не се коренат во духот на верата, туку во цртите својствени на човечката падната природа (Мт 20,25-27; 23,8-12).


    Ја исповеда слободата како една од најважните закони на духот, притоа гледајќи на гревот како на форма на ропство (2Кор 3,17; Јн 8,32; Рим 6,17).


    Тоа верува во возможноста човекот да Го стекне Духот Божји, но за да го разликува тоа стекнување од болната егзалтација („прелест“), суди според „плодовите на духот“ (Гал 5,22).


    Како и апостолот Павле, на човечкото тело гледа како на Храм Божји (1Кор 6,19), иако е несовршен по силата на паднатата состојба на природата: ја признава неопходноста за грижа за него (1Тим 5,23), ако тоа не преминува во „култ на плотта“.


    Во соодветност со соборските решенија, на бракот и монаштвото гледа како на „рамночесни“, освен ако монаштвото не се прима под влијание на честољубие и други гревовни мотиви.


    Одбива да го објасни злото во човекот единствено со неговото несовршенство или со „остатоци од животинската природа“, туку верува во реалноста на метафизичкото зло (Јн 8,44).


    Поделбата на христијаните ја доживува како општ грев и нарушување на волјата Христова (Јн 10,16), верувајќи дека во иднина тој грев ќе се надмине, но не по патот на превознесувањата, гордоста, самодоволството и омразата, туку во духот на братската љубов, без која призивот на христијаните не може да биде остварен (Мт 5,23-24).


    Отворено е кон сè што има вредност, што се содржи во христијанските исповедања и нехристијанските верувања (Јн 3,8; 4,23-24).


    Не го отфрла доброто, макар тоа да произлегува од нерелигиозни луѓе, но ги отфрла насилството, диктатурата, омразата, макар и да се прикриени со името Христово (Мт 7,21; Мк 9,40; Мт 21,28-31).


    Сето она што е прекрасно, креативно и добро го гледа како Божја своина, како таинствено дејствие на благодатта Христова.


    Смета дека заразеноста на некоја сфера со грев, не може да служи како повод за нејзино отфрлање. Напротив, борбата за утврдување на Царството Божјо треба да се води во средоточието на животот.


    Тоа е „аскетично“ не толку со тенденцијата да се избега од светот, колку со духот на самоодрекувањето, со борбата со „ропството на плотта“, со признавањето на господарењето на вечните вредности (Мт 16,24).


    Гледа можност за реализирање на христијанскиот призив на човекот во сè: во молитвата, трудот, изградувањето, активното служење и моралната дисциплина.


    Верува во светоста на човечката љубов, ако таа е соединета со одговорност. Верува во светоста на семејството и бракот (1Мојс 2,18,23-24; Мт 19,5).


    За природна и оправдана ја смета љубовта кон татковината и националната култура, имајќи на ум дека духовното е повозвишено од националното (Евр 13,14; Гал 3,28; Кол 3,11).


    Ги вреднува националните облици на црквите како конкретни индивидуални воплотувања на човечкиот дух и богочовечката тајна. Сепак, тоа не го засенува вселенскиот карактер на Црквата.


    Многувековното културно творештво на Црквата не го гледа како грешка, туку како реализација на Божјите дарови.


    Разумот и науката не ги смета за непријатели на верата. Знаењето просветено со духот на верата ја задлобочува нашата претстава за величието на Творецот (Пс 103,3; Цар 4,33; Пс 88,6).


    Го отфрла обидот во Светото писмо и кај Светите Отци да се најдат природно-научни сведоштва, пригодни за сите времиња.


    Научното истражување на Библијата и црковната историја го гледа како важно средство за разјаснување на смислата на Откровението и реалните околности на светата историја.


    Отворено е кон сите проблеми на светот, сметајќи дека секој од нив може да биде оценет и осмислен во светлината на верата.


    Заедно со апостолите тврди дека сведоштвото на верата во светот, пред сè, е сведоштво на служење и дејствена љубов (1Кор 13).


    На општествениот живот гледа како на една од сферите за применување на евангелските принципи.


    Го признава граѓанскиот долг на човекот (Рим 13,1), бидејќи тој не противречи на барањата на верата (Дела 4,19).


    Ниеден систем на владеење не го објавува како специфично христијански. Вредноста на системот се мери со она што тој му дава на човекот: целисходност и хуманост.


    Одделеноста на Црквата од државата ја смета за оптимална ситуација за верата и во самата идеја на „државна религија“ воочува опасност.


    Во историјата верува како во воведен процес, кој преку искушенија, катастрофи и борби восходи кон идното надисториско Царство Божјо.


    Воздржано се однесува кон концептот на „неуспешна историја“, т.е. кон убедувањето дека правдата Божја на земјата претрпела целосен пораз (против тоа говори Откр 20,1-6).


    Верува дека, кога и да настапи последниот Суд на светот, човекот е повикан да се труди за доброто на другите, создавајќи царство на добро, Град Божји.


    Верува дека Судот веќе започнал од моментот кога Христос излегол на проповед (Јн 3,19; 12,31).


    На задгробната состојба на човечката душа гледа како на нешто привремено и несовршено, кое во иднина ќе се исполни со сеопштото воскресение и преображение (Дан 7,13; Јн 5,28; Рим 8,11; Откр 20,11-15).


    Знае дека Царството Божјо, коешто доаѓа, уште денес може да се зацари „внатре во нас“ (Мк 17,21; 9,27).

Мислам дека во ова нема да најдете ништо ново, туку едно од прекршувањата (рефракциите) на првичното христијанство, коешто е древно а, според зборовите на Златоуст, „секогаш младо“.



Отец Александар Мењ

Извор:krotov.info

Преземено од:

http://mistagogia.mk/aleksandar-menj-kredo/



dobrotoljubie

Поуки од Светите Отци

Видео содржини

dobrotoljubie

Наука и Култура

Септември 25, 2024
Zivko.Grozdanoski3

Интервју со Живко Грозданоски: ДПМ може да дејствува гласно, сложно и независно

Ми се чини дека надворешните предизвици, како на пример отсуството на соработка со некои членови (на Управниот одбор) на ДПМ, некои обиди за саботажа итн. (сè се тоа нешта што веројатно секогаш ќе ги има); па сега слабиот рејтинг на ДПМ меѓу членството и во…
Август 29, 2024
TviTER231

„РАДОСТА НЕ ДОАЃА САМА, ТАА МОЖЕ ДА ЈА ЗАСЕНИ ТАГАТА“ Академик Ќулавкова добитничка на наградата „Браќа Миладиновци“ на СВП

Пред 35 години, август 1989-та, ми беше доделена првата награда за најдобра поетска книга на годината, напишана на македонски јазик, ‘Браќа Миладиновци’. Тоа беше мојата книга ‘Жедби’, со поднаслов ‘Престапни песни’. Во неа, во шест циклуси, опеав неколку…

По премиерата на новиот филм „The Walk“ во Њујорк на двојната кандидатка за Оскар - Тамара Котевска

Ное 14, 2023 Филм, Театар 1884
Tamara.Kotevska
Работејќи од нејзините разговори со Асил и другите деца бегалци, режисерката направи…

„ПОЕЗИЈА ОД МАКЕДОНИЈА“ и „Версвил“

Авг 19, 2023 Литература 2390
TVIT762
Реномираното меѓународно списание за поезија „Версвил“, својот најнов број во целост го…

Беседи

Жарко Ѓорѓиевски: Беседа,13. октомври 2024 година

Жарко Ѓорѓиевски: Беседа,13. октомври 2024 година

Како што постојат места на земјата на кои успева само еден вид растение и нема такви други места на кои истото растение би растело, така и во Црквата Христова постои...

 Aрхим. Георги Капсанис: ВО ЗНАК НА НАШАТА ЉУБОВ

Aрхим. Георги Капсанис: ВО ЗНАК НА НАШАТА ЉУБОВ

Незамисливо е да се биде христијанин без подвиг и крст. Оној што води лесен живот не може да се нарече христијанин. Некои луѓе отсекогаш верувале дека христијанин е оној кој...

Отец Александар Шмеман: Воздвижение на Чесниот Крст

Отец Александар Шмеман: Воздвижение на Чесниот Крст

Тоа бил празникот на христијанското царство, кое се родило под закрилата на Крстот, во денот кога царот Константин го видел Крстот над кој пишувало:: „Со ова ќе победиш…” Тоа е...

Митрополит Софрониј - ПРОПОВЕД ЗА РОЖДЕСТВО НА ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА

Митрополит Софрониј - ПРОПОВЕД ЗА РОЖДЕСТВО НА ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА

Во Ветената земја - Палестина, дадена на израилскиот народ од Бога, во планините на Галилеја се наоѓа градот Назарет. Во тоа време тој бил толку непознат и малку важен, што...

Свети Јован Крстител беше испратен од Бог да ги повика луѓето на покајание

Свети Јован Крстител беше испратен од Бог да ги повика луѓето на покајание

Самиот тој, со својот начин на живот, е олицетворение на покајанието. И нормално, не би ни можел да биде повикан од Бог да проповеда покајание ако целата негова сила не...

БОГОРОДИЦА

БОГОРОДИЦА

„Испитувајќи што му е најпотребно на молитвеникот за да беседи со Бог, по кој пат доаѓа молитвата, Богородица го пронаоѓа свештеното тихување..., оддалеченост од светот, заборав на сè земно и...

Св. Јован Кронштатски - Слово на денот на Успение на Пресвета Богородица

Св. Јован Кронштатски - Слово на денот на Успение на Пресвета Богородица

И колку славно било Нејзиното успение! Со каква светлина сјаело Нејзиното пречисто лице. Колку прекрасно, неописливо, неспоресливо благоухание извирало од нејзиното пречисто, приснодевствено тело, како што пишува св. Дионисиј Ареопагит,...

Свети Лука (Војно - Јасеницки): СЛОВО ЗА УСПЕНИЕТО НА ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА

Свети Лука (Војно - Јасеницки): СЛОВО ЗА УСПЕНИЕТО НА ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА

Многу е важно правилно да разбереме и да ги запомниме зборовите на тропарот на великиот празник на Успението на Пресвета Богородица: „... По Успението не си го оставила светот, Богородице...’’.Нејзината...

Архива: Беседа на Преображението на Господ и Бог и Спасителот наш, Исус Христос – Свети Григориј Палама

Архива: Беседа на Преображението на Господ и Бог и Спасителот наш, Исус Христос – Свети Григориј Палама

А и зошто Господ, пред почетокот на Преображението ги избира најглавните од апостолскиот лик и ги возведува со Себе на гората? Секако, за да им покаже нешто големо и таинствено....

« »

Најново од култура

Православен календар

 

13/11/2024 - среда

Светите апостоли Стахиј, Амплиј, Урван, Наркис, Апелиј и Аристовул; Светиот маченик Епимах; Светиот маченик Никола Хиоски; Преподобните Спиридон и Никодим;

Правила и одредби на Православната Црква за постот
Православен календар за овој месец - МПЦ

Кожувчанка

Молитви кон Пресвета Богородица за секој ден во седмицата

 Радувај се, Ти Која од ангелот ја прими радоста на добрата вест дека Бог Слово ќе прими тело од Тебе! Радувај се оти го носеше Создателот во Твојата утроба! Радувај се Ти Која го роди Бога во тело, Спасителот на светот! Повеќе...

Тропар

Тропар на св. Христови апостоли Стахиј, Амплиј, Урван, Наркис, Апелиј, и Аристовул 31 октомври / 13 ноември 2024

Тропар на св. Христови апостоли Стахиј, Амплиј, Урван, Наркис, Апелиј, и Аристовул 31 октомври / 13 ноември 2024

О достославни ученици Христови,вие Бисерот го најдовте,радоста со родот човечки ја споделивте,со неа исполнети маките и прогоните за трици ги...

Тропар на св. Христови апостоли  Клеопа, Терциј, Марко, Јуст и Артем 30 октомври / 12 ноември 2024

Тропар на св. Христови апостоли Клеопа, Терциј, Марко, Јуст и Артем 30 октомври / 12 ноември 2024

Апостоли свети Христови,трагајќи по патот на слободата Христа го пронајдовте,со учењето за бесмртноста темнината на незнаењето ја осветливте,молете се о...

Тропар на светата Христова великомаченица преп. Анастасија Римјанка 29 октомври / 11 ноември 2024

Тропар на светата Христова великомаченица преп. Анастасија Римјанка 29 октомври / 11 ноември 2024

Света девојко Анастасио,ние кои те прославуваме,срцата кон Небесата  ги подигнуваме,со солзи духовни радосно твоето име го повикуваме,моли се за нас...

Духовната убавина на Богородица се пројавува и во моментот на Распнувањето на Нејзиниот Син

Тебе, Богородице поборнице – војвотко, ние слугите Твои, откако се избавивме од зло, Ти пееме победни и благодарствени песни. Ти имаш сила непобедна, од секакви опасности ослободи не за да Ти пееме : Радуј се, Невесто Неневесна! Повеќе...

Болестите според светоотечкото учење

Значи, не се надевај на лекарска вештина без благодат и не ја отфрлај своеволно, туку моли Го Бога да ја спознаеш причината за казната, а потоа моли за избавување од немоќта, трпејќи сечење, горење, горчливи лекови и сите лекарски казни Повеќе...

Свети Лука Симтерополски: Архиепископ и хирург

Едноставно е да се претпостави дека професорот – епископ, соединувајќи го во своите раце крстот и скалпелот, ги порази современиците токму со тоа необично соединување на двете разновидни сфери на активност.  Повеќе...

Духовни поуки: „Помоли се за мене“

Со Бога зборувај многу, а со луѓето малку; ако во Божјиот закон се подучуваш - ќе успееш и во едното и во другото. Повеќе...

Живот без стрес

Ако разбереме што се крие зад стресот, ако ја видиме лагата, која што се крие зад него, на крајот ќе увидиме дека не постои причина за да бидеме во стрес.. Повеќе...

Митрополит Струмички Наум - Да пораснеме барем до Стариот Завет

И не само што немаат туку се и очигледна пречка за влез во Царството Небесно, и пречка да се сфати и пренесе неговата идеја и порака. Повеќе...

Епископ Тихон Шевкунов: „НЕСВЕТИ, А СВЕТИ“

Несвети, а свети. Луѓе, кои навидум живееле во нашето секојдневие, се соочувале со проблемите со кои ние се судираме, боледувале од болести од кои ние боледуваме, често осудувани од околината, а сепак, не биле секојдневни. Луѓе, кои не се на иконите, но го предавале животот од иконите во сите нивни дела, зборови, мисли. Луѓе, за кои тишината прозборила дека се свети.  Повеќе...

ГОЛЕМАТА ТАЈНА НА ДИВЕЕВО - Кој ќе доживее, ќе види

Како дополнување на оваа тајна, еве што слушнав од устата на 84-годишната игуманија на манастирот Дивеево, Марија. Бев кај неа во почетокот на 1903 година веднаш по канонизирањето на преподобниот Серафим и заминувањето на царското семејство од Дивеево. Повеќе...

Арх. Калиник Мавролеон: Монологот БОЖЈИ

 

Те гледав кога се разбуди угрово. Чекав да ми кажеш два-три збора, да се заблагодариш за се што ти се случува, да побараш мое мислење за се што треба да правиш денес. Повеќе...

За Моето име

Поуки на грузискиот Старец Гаврил Ургебадзе за последните времиња

 

„Ѓаволот има 666 мрежи. Во времето на антихристот луѓето ќе очекуваат спасение од космосот. Тоа ќе биде и најголемата замка на ѓаволот: човештвот ќе бара помош од вонземјаните, не знаејќи дека тоа се, всушност. – демони.“ Повеќе...

Взбранной Воеводе победительная