Во овој ден го празнуваме враќањето на блудниот син. Божествените отци ова го направија од следниве причини: бидејќи има некои што во себе мислат многу неумесни работи, кои живеат мошне блудно уште од рана возраст, се пијанат, прават нечисти работи и, кога вака ќе пропаднат во бездната на злото, паѓаат во очајание, кое е плод на горделивоста.

Кога Исус како Младенец беше донесен во ерусалимскиот храм од Дева Марија, за ова Духот Божји му јави на старецот Симеон, кој тогаш беше престарен и бел како лебед, бидејќи живееше 400 години за да се исполни кажаното да Го види Богомладенецот.

Параболата за блудниот син е најпоучна лекција за младите. Во личноста на блудниот син го гледаме вистинскиот карактер на лекомислената младина: лекоумност, непромисленост, жед за независност; на кратко, сè што е препознатливо за повеќето млади луѓе. Помладиот син израснал во домот на неговите родители. На прагот на неговата зрелост, тој започнал да мисли дека животот во неговиот дом е премногу ограничен.

Светлината Христова изнедри од срцето твое,
и ги осветли оние кои седеа во смртна сенка
 на далечниот исток,
о Николае рамноапостолен Христов ученику,
Јапонија доби пред Господа ѕвезда патеводителка,

Искусувајќи ги сите тешкотии на земниот живот, Застапничката на човечкиот род ја гледа секоја солза, ја слуша секоја воздишка и молба на оние кои Нејзе ѝ се обраќаат. Особено е близу до оние кои се трудат во борбата против страстите и ревнуваат за богоугоден живот. Дури и во животните грижи Таа е незаменлива Помошничка. „Радост на тажните и застапничка на

Кажи ни, Симеоне, кого носиш во рацете, та во храмот толку се радуваш? Кому се обраќаш и викашː Сега се ослободив, бидејќи го видов мојот Спасител! Тој е Оној што се роди од Дева. Тој е Бог Словото од Бога, Кој заради нас се воплоти и Кој го спаси човекот. Нему да Му се поклониме.

Радувај се Благодатна  Богородице Дево,
зашто од Тебе засветли Сонцето
 на правдата, Христос нашиот Бог,
 Кој ги просветлува оние што се во темнина.
Весели се и ти, старче праведни,
 кој го прими во прегратките

Сетете се на зборовите на Митрополитот Калист Вер: „Во нејзината најдлабока смисла, љубовта е живот, енергијата на Создателот во нас.” Историјата покажала дека оваа енергија има способност да го промени светот и покрај сите тешкотии што владееле. Вистинската љубов има сменето од корен многу животи претходно и може да го прави тоа уште безброј пати во иднина.

Многу е карактеристично за ваквата заедница што внатре во неа никогаш и од никого не може да се чуе слово за умно-срдечната молитва, додека пак, што било друго од коешто извлекува самопотврда за своето постоење и дејствување – зилотско или либерално, се слуша. Ова религиозно-социопатско и антисоборно однесување 

Ако човек е барем малку разумен, меѓу најголемите благослови го вбројува животот на мажот и жената во хармонија. На едно место е напишано: другарот или пријателот никогаш нема да те напушти, но мажот и жената се подобри и од двата.

 Таа е наша Мајка, затоа што има милост и кон сираците, и кон вдовиците, кон сите христијани. Секогаш се моли на својот Син за сите нас.
Знаете ли вие колку може Божјата Мајка пред престолот на Пресвета Троица?

Богословието без ревност не се измолува,
ревноста без љубов висина не достигнува,
љубовта е дар од Бога кој со ништо не се купува,
и трагајќи по него до Пресветиот се стигнува,
о богослови, ревнители и милозвучни струни
-    Василие, Григорие и Јоване,

Шта је лепше од душевног мира и телесног здравља? И једно и друго чине човеков живот угодним. Међутим, уколико недостаје једио или друго, подиже се страшна олуја и лађа човекове душе бива бачена усред побеснелих таласа. Колико се молитава тада узноси! И Господ је, обитавајући на земљи, наишао на сличну олују:

Пренос на моштите на Свети Јован Златоуст; Преподобен Тит Печерски;

 Претворете сè во љубов, во благодарност кон Бога.
Нека ти е света душата.
Кога душата ќе ти стане света, кога ќе се придружи на Бога и ќе се смириш, тогаш ќе се смири целиот систем на организмот

Длабочино на смирението, кој Христа го позна како оган љубовен,

Кој гори и не изгорува, Исак свети преподобен,

учителу на смиреномудрието, пред чии зборови за Вистината и денес треперат демоните,

Тешко ми мене! Што ќе правам во оној час кога ќе бидам заобиколен од моите познати, кои, кога ќе ме видат во таква лоша состојба, ќе се разбегаат од мене; тие ме сметале за блажен, зашто не гледале дека сум преполн со беззаконија и нечистотија и не знаеле дека сум Го заборавил Господа,