The healing mercy of Christ
“He Himself took our infirmities and bore our sicknesses.” Matthew 8:17
Our Lord Jesus Christ, the Healer of souls and bodies, calls us to open our hearts to His healing love. He loves us more than we can love ourselves and knows every suffering, every wound we bear. With immeasurable compassion, He suffers alongside us in our illnesses and sins, desiring to grant us healing and restoration.
There is no wound too deep or sin too great that the love of God cannot heal. He already knows all our wounds but patiently waits for us to entrust them to Him so that He may offer us His healing. We should not be ashamed to ask for His help - He does not intervene by force but respects our freedom. He waits for even the smallest cry or plea from us to overwhelm us with His love.
It is enough for us to simply acknowledge our fall, illness, guilt, weakness, and frailty. He will not rebuke or reject us. Like a true loving Father, He will give us the necessary remedies for the healing of our soul and body. Some may be sweet, others bitter, but all will work for our eternal good.
In difficult times, many friends and loved ones may abandon us, but God never forsakes us. Until death and judgment, He stands with His merciful hands outstretched to lift us up and lead us to salvation. As Scripture says: “Fear not, for I am with you; be not dismayed, for I am your God; I will strengthen you and help you.” (Isaiah 41:10)
Let us run to the Lord with faith and humility, knowing that He is our safe refuge. In His arms, we find peace, healing, and salvation.
“Have mercy on me, O Lord, for I am weak; heal me, O Lord, for my bones are troubled.” (Psalm 6:2)
Исцелителната милост Христова
„Тој Самиот ги зеде нашите немоќи и ги понесе нашите болести“. Матеј 8:17
Нашиот Господ Исус Христос, Исцелителот на душите и телата, не повикува да ги отвориме нашите срца за Неговата исцелителна љубов. Тој нè сака повеќе отколку што можеме да се сакаме себеси и го знае секое страдање, секоја рана што ја носиме. Со неизмерно сочувство, Тој страда покрај нас во нашите болести и гревови, сакајќи да ни даде исцеление и обновување.
Нема предлабока рана или преголем грев што љубовта Божја не може да ја залечи. Тој веќе ги знае сите наши рани, но трпеливо чека да Му ги довериме за да ни го понуди своето исцеление. Не треба да се срамиме да бараме помош од Него - Тој не интервенира со сила туку ја почитува нашата слобода. Тој чека дури и најмалиот плач или молба од нас да нè обземе со Неговата љубов.
Доволно е само да го признаеме нашиот пад, болест, вина, слабост и изнемоштеност. Тој нема да нè прекори или отфрли. Како вистински љубезен Татко, Тој ќе ни ги даде потребните лекови за исцелување на нашата душа и тело. Некои можеби се слатки, други горчливи, но сите ќе работат за наше вечно добро.
Во тешки времиња, многу пријатели и сакани може да нѐ напуштат, но Бог никогаш не нѐ напушта. До смртта и судот, Тој стои со Своите милостиви раце подадени да нè подигне и да нè доведе до спасение. Како што вели Писмото: „Не плашете се, зашто Јас сум со вас; не се плаши, зашто јас сум твојот Бог; Ќе те зајакнам и ќе ти помогнам“. (Исаија 41:10)
Да трчаме кон Господа со вера и смирение, знаејќи дека Тој е нашето безбедно засолниште. Во Неговите прегратки наоѓаме мир, исцеление и спасение.
„Смилувај ме, Господи, зашто сум слаб; исцели ме, Господи, зашто коските ми се вознемирени.” (Псалм 6:2)
