Излезе од печат Петровденското издание на списанието „Православна Светлина“.   Во овој 34-ти број се сместени повеќе наслови од нашата православна вера и живот. Се надеваме дека и овој празничен број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко. Вашиот примерок од новиот број ќе можете да го земете во сите храмови низ Повардарската епархија.

Повардарската епархија на 18. 07. 2015 година (сабота) по осми пат организираше бесплатно групно крштевање во водите на реката Бабуна во Велес. И оваа година имаше голем број луѓе кои доброволно пристапија на православната вера, примајќи ја Светата Тајна – Крштение. Оваа година бројот на оние кои пристапија кон Светата православна црква изнесуваше 28.

Св. Тeoфил, иакo живeeл пoвлeчeнo на Св. Гoра какo прoст мoнах,бил пoзнат вo ситe истoчни патријаршии, какo заради свoјата учeнoст, така и заради дoбрoдeтeлниoт пoдвижнички живoт. Eднаш сe случилo цариградскиoт патријарх Тeoлипт да гo пoсeти Сoлун. Вo тoа врeмe архиeпискoпскиoт трoн бил упразнeт. Сoлунскитe христијани
eднoгласнo гo замoлилe патријархoт да им гo пoстави Тeoфил за архиeпискoп. Патријархoт,...

– Погледнете во бунарот! Што гледате? Луѓето погледнале во длабокиот бунар.
– Не гледаме ништо – рекле.
После кратко време, пустиникот повторно им рекол на своите посетители:

Само што нашиот духовен живот – е тесен и неудобен пат. Тука, извинете ме, но треба кожата од себе да ја соблечете, и не само една, затоа што гревот проникнал во нашата природа, и божественото станало за нас противприродно.

Исповедта е насушна потреба за сето паднато човештво. Таа е помирување и повторно враќање на човекот при Бог. Исповедта е најтесно поврзана со покајанието, и секогаш неразделно поврзана со него. Нема правилна исповед без покајание. Ако нема покајание, нема ни исповед. Откако ќе ја почуствуваме и осознаеме нашата падната состојба и нашето отуѓување од животворниот Бог,

Научниците од археолошкиот институт РАН при ископувањата во Георгиевскиот соборен храм во Новгород, ја пронајдоа загубената во почетокот на XX век гробница на Св. Теоктист, којшто ја вршеше должноста Архиепископ Новгородски во почетокот на XIV век. Во гробницата беа пронајдени златоткани покривки и моштите на светиот, кои биле пренесени во Георгиевскиот соборен храм некаде во XVIII век, соопштува прес службата на археолошкиот институт.

Апoстoлoт христијанитe ги смeта какo нoвoрoдeни дeца. Крштавањeтo e нoвo раѓањe и  oд крштавањeтo на чoвeкoт му сe брoи нoв живoт. А духoвнитe нoвoрoдeнчиња трeба да сe хранат сo блага храна иста какo нoвoрoдeнитe пo тeлo. Каква храна апoстoлoт им прeпoрачува на христијанитe? Разумнo и вистинскo млeкo. Тeлeсниoт младeнeц сe храни сo нeразумнo млeкo,

Традицијата на градење на едноставни храмови била воспоставена од кнез Владимир. Оваа година храмот изграден од дрво од Архангелск, по образ на Троицката црква во Антарктида, по завршувањето на фестивалот ќе биде пренесен во една од парохиите на РПЦ на Крим. „Длабока символика е тоа што храмот се предава во лулката на крштението на Русија“, напомна Владимир Черников, раководител на Одделот за национална политика, регионални врски и туризам на Владата на Москва.

Самиот апостол Павле не бил „социјален случај“ кој живеел од помош туку сам заработувал правејќо шатори. Светата Марија Египетска како грешница во младоста ја препознава благодатта на Божественото предупредување и се покајува. И светиот Антониј Велики, таткото на монаштвото имал моменти на возгордејување но доживеал благодатно предупредување да го надмине тоа.

Во храмот на Св. Апостоли Петар и Павле во градот Новопавловск, почна да мироточи икона на Преп. Сергиј Радонежски. Уште повосхитувачко е тоа што ова се случи на денот на неговиот спомен. Иконата е литографска репродукција на една стара икона. Оваа вест за миг се разнесе по Новопавловск и блиските градови и кон црквата притекнаа илјадници парохјани за да се поклонат на изображението на Светецот.

Според Православната Црква, спасението на човекот е неговото обожение. Треба да научиме да го живееме вечниот живот на Самиот Бог. Што значи обожение на човекот? Да живееме како што живееше Господ, да ги здобиеме мислите и чувствата Христови, пред сè, од последните моменти на Неговиот овоземен живот."

Не знам дали сте мислеле на тоа, што грешката на блудниот син не била во тоа, што го напуштил домот, туку што ја повредил душата на татко си, затоа што не  е ништо толку чудно младиот човек да започне да води самостоен живот. Да не е порнормално да  биде со татко си, додека умре?Да не е тоа природно? Не. Но, треба да го направи тоа, запазувајќи добри односи со татко си, да каже благодарам за тоа, што ми го даде, добив ресурси да го водам мојот живот. 

Ако разбереме што се крие зад стресот, ако ја видиме лагата, која што се крие зад него, на крајот ќе увидиме дека не постои причина за да бидеме во стрес. Нашиот живот би требало да биде среќен, спокоен, радосен и да живееме долги години. Зашто да не? Христос ни го подарил животот, за да живееме во овој свет, да му се насладуваме, да ги видиме Неговите дарови и да ги примиме евхаристиски, т. е. со благодарност, а...

Oд кадe ниe знаeмe дeка пoслe смртта има живoт? Знаeмe oд Христа Гoспoда, врз  oснoва на Нeгoвитe збoрoви, Нeгoвoтo вoскрeсeниe и мнoгутe Нeгoви јавувања пo смртта.
Филoзoфитe кoи гo признаваат живoтoт пoслe смртта, гo признаваат врз oснoва на свoeтo умувањe, а ниe гo признавамe врз oснoва на искуствoтo, нарoчнo искуствoтo на свeтитe луѓe кoи нe умeeлe ниту мoжeлe да oбјавуваат нeвистини...

Луѓето што се просветлени со крштение, веруваат во Бога, но има и такви кои дури и Го знаат. Да се верува во Бога е добро, но да се знае Бог е поблажено. Иако и тие што веруваат се блажени, како што му кажал Господ на Апостолот Тома, дека Ти ме виде мене и ме допре, и веруваш, но блажени се оние кои не видоа, а поверуваа.

Вистинско чудо е тоа што светот до денес не летнал во воздух. Нека Бог со Својата десница ги заштити луѓето – зашто целиот свет зависи од двајца-тројца луѓе. Судбината на светот е во рацете на неколкумина брливи. Како што вели поговорката: „Коњот коњ удрил, а цркнала кокошката!“ Токму така! Кога ќе завојуваат големите држави, неправда трпат малите сиромашни држави;

Смирението не е во тоа, да раскажеме за своите недостатоци, а да поднесеме кога другите зборуваат за нив; во тоа, да ги слушаме трпеливо, и дури со благодарност; да ги исправуваме недостатоците за кои ни зборуваат; да не чувствуваме одбивност кон тие што ни зборуваат за нив.
Тој што сака да ги запали срцата на другите луѓе со љубов кон Христос, треба и самиот да е во пламен од таа љубов.

Вистинската цел на нашиот христијански живот се состои во здобивањето на Светиот Дух Божји.Кога духот Божји ќе слезе на човекот,  го осенува со полнотата на Своето доаѓање, тогаш душата на човекот се исполнува со неискажлива радост затоа што Он радува се'   до што ќе се допре. Предвкусот на таа радост ни се дава и нам, а сега, до нас е, да вложиме труд на труд и да се вознесеме  од сила во сила,  и така да ја достигнеме мерата  на растот на полнотата Христова...

Сериозна педагошка грешка е да се говори на малите деца, премногу отворено за демоните, бидејќи на децата-кога еднаш ќе чујат за демоните-им е невозможно да не почнат да ги замислуваат. Возрасните можеме да ги предупредиме за тоа дека е многу опасно во својот ум да примаат претстави на демони, но, таквото предупредување нема да ги спречи малите деца да почнат да ги замислуваат демоните и тоа може да им нанесе голема духовна штета...